Firdevs’ten geçerken Âdem peygamber
Sorar Cebrail’e kim bu zümrütten peyker
O nur Fatıma’dır der kızı Peygamber
Mest olur duruşuna Âdem, Fatıma ananın
* * *
Kulakta parlayan zümrütten küpeyi sordu
Dedi onlar Hasan Hüseyin Fatıma oğlu
Başındaki tacı sordu Âdem Peygamber
Dedi o eşi Ali’dir Fatıma ananın
* * *
Baba baktı semaya raks ediyor bulutlar
Yükseliyor güneş ay, soldurunca umutlar
Boyun eğmiş melekler Kevser’i okuyorlar
Müjde verildi gelişi Fatıma ananın
* * *
Ebter dediler diye ayetler geldi
Soyun kesildi dediler Fatıma verildi
Bir kız verdi Allah hediyemdir dedi
Adı on bir yıldız oldu Fatıma ananın
* * *
Eğer olmasaydı olmazdı on bir imam
İlimler sahipsiz kalırdı olurdu toz duman
Putperestler boşlukta olurdu kahraman
Değeri bilinmeli Fatıma ananın
* * *
Kucağına aldı peygamber ninni demeye
Melekler cem oldu onu görmeye
Kulağına ayet okundu Rabbi bilmeye
Bir nur vardı yüzünde Fatıma ananın
* * *
Ali oturmuştu mihrap dibinde
Gözlerini dikmişti kapı önünde
Dua okuyordu dili Maşuk yönünde
Gönlünde vardı resmi, Fatıma ananın
* * *
Kapısına dayanmış kötü nefisler
Kin kusuyorlardı nasipsiz diller
Lanet okuyorlar gökte Melekler
Kırdılar sinesini Fatıma ananın
* * *
Bir nur verilmişti Kevser ilminden
Nur akıyordu hem dem dilinden
Ayetler okunuyor Allah indinden
Anıyordu soyunu Fatıma ananın
* * *
Arştan yeryüzüne ayet inmişti
Evdekiler hakkında haber vermişti
Peygamber ona Betül demişti
Aslı nur, nesli nur Fatıma ananın
* * *
Kâbe’nin içinde bir nur göründü
Gitti şükür secdesine yüzün süründü
Arşta izin verildi aşka büründü
Mest oldu kalbi Ali’ye, Fatıma ananın
* * *
Hazreti Fatıma ana, ana olmuştu
Dünyaya Hasan’la, Hüseyin doğmuştu
Müjde verildi Ahmed’e kâinat sahibinden
Mest çekildi yüzüne Fatıma ananın
* * *
Alemde dünyayı seyran eyledi
Ayetlerle peygamber soyunu bezedi
Kevser’den çıkarıp kahraman eyledi
Yeşili ala bulanmış Fatıma ananın
* * *
Elife emretti oldu bir cihan
Melekler boyun eğdi hayrandı Süphan
İmza Allah’ındı oldu delil Kur’an
Cennette adı yazıldı Fatıma ananın
* * *
Ol harfiyle yarattı bütün cihanı
İlla ayetiyle kurdu bu güzel irfanı
Kerbela’da okuduk ilmi irfanı
Bu ilim Hüseynidir Fatıma ananın
* * *
Kerbela’da görmüşler o güzel tenin
Son baharın olmuş solmuş güllerin
Al olmuş bedenin hem de kefenin
Kalbi kırık gördüler Fatıma ananın
(Allah’ın salat ve selamı Hz. Muhammed ve Ehlibeytine olsun)
Şair Yazar: Musa DEDEİ / İSTANBUL