İlim şehrinin kapısıdır O.
Allah aşıklarının yâridir O .
İslam’ın konuşan Kur’an’ıdır O
Kâbe de doğan tek insandır O

Eyyam-ı Fatıma’da “Ya Zehra!” diye diye ağlamayacaksam, gözlerim utansın. Satır satır seni yazıp da, misyonunu idrak edemeyeceksem kalem utansın, kelam utansın. Sana derman bize dert olan bu ayrılık ile ahdime sadık kalmayacaksam, ziyan olan ömrüm utansın.

Gün geçtikçe yaşlanan bedenim, eskiyen ömrüm, ağaran saçlarımla bir kez daha ziyaretine kabul eder misin beni. İçimi yakan sızıdan, kalbimi karartan günahlarımdan, utançlarımdan utanarak geldim.

Bu ahvâl şâd eyledi semada melekleri
Kabul oldu aşığın gönülde dilekleri
Istırap nârı ile kavrulan yürekleri
Serinleten pak tahir pınar dünyaya geldi