Ruhum sızlıyor ya İmam!

Dualarımda seninle buluşamamak.. Sinemde bir hançer yarası..

Ferec duasını okuyorum.. Artık kıyıya vuran çocuklar olmasın diye..

Ahd duası okuyorum.. Gözü yaşlı anaların gonca gülleri solmasın diye..

* * * * *

 

Araftayım ya imam

Bir tarafım deliler gibi seni çağırırken, bir tarafımda korku..

Ya seni hakkı ile tanıyamazsam. Ya sana layık olamazsam..

Ya sen şikayet etsen beni.. Ceddin Resullah’a, Anan  Zehra’ya

* * * * *

 

Ne yaparım ya İmam? Nasıl hesap veririm ben onlara..?

Nasıl derim, ” yeterince sahip çıkamadım emanetinize”

Nasıl derim “dünyanın ihtişamına kapıldım..”

Nasıl derim, ‘bu yolda yeterince özverili fedakar olamadım… “

* * * * *

 

Yüreğim yanıyor ya İmam!

Biliyorum, Belki bir Malik

Ya da bir Salman değilim.. Olamam da asla..

Beni bağışla.. Ama bunu bil ki, doğuştan bağlıyım sana..

* * * * *

 

Ya İmam! Anam babam, bu değersiz canım fedadır yoluna…

Ne olursun gel artık! Sen gel ki, zulmet içindeki alem aydınlansın

Sen gel ki, dünyaya bahar gelsin. Sen gel ki, mazlumlar gülsün

Sen gel ki çocukların feryatları dinsin

* * * * *

Neşe mutluluk sesleri ile dolsun bu dünya

Sen gel ki, zülüm son bulsun dünyamız huzur dolsun

Sen gel ki, dinsin sinemizde ki ah u zar

Ya İmam gel ne olur gel de bitsin bu İntizar…

 

Perihan Çelik

İletişim