Kim nefis (benlik, bencillik, günah ve dünyevi heva ve heves) evinden çıkıp manevî (günahları terk etme, haramlardan uzak durma ve farzlara yönelme gibi) bir sefer ile Hakk’a doğru hicret eder ve kendisine ölüm erişirse, onun mükâfatı Allah’a düşer…

Acımı da sevincimi de paylaşmayı seven ben, ilk defa yalnız ağlamak… İlk defa yüreğimi yakan tarifsiz acıyı yalnız yaşamak istiyorum.. “Ruhun şad olsun ey şehit! Ey güzel insan! Ey yetimlerin, öksüzlerin, mazlumların babası. Sen gittin… Dünyanın huzuru da tamamen gitti…

Seni namazda gül uzatan çocuğu geri çevirmeyişinle, avuç içlerine konan gül yaprağıyla secdeye gidişinle. Şehit annenin ayağını öpüşünle, şehit olan askerlerinin ardından “Onlar gitti ben kaldım.  Şehit olamadım” diye ağlayışınla, askerinin arkasında namaz kılışınla , müçtehitlere imzalatılmış kefeninle Hangi birini sayayım ….. Hatırlayacağım. Ama Hıçkıra Hıçkıra Ağlamanı Hiç Unutmayacağım.